New blog!

خوب خیلی وقت بود حالم از نوشتن به این شکل هم به هم میخورد... ولی انگار نمیشه کاریش کرد. مثل اعتیاد ول نمیکنه آدمو. حد اقلش اینه که واسه پیدا کردن موقعیتهای پستاژیک *به قول ما* آدم دقتش رو حوادث معمولی بالا میره. و واسه تخلیه ی درونی، و آرامش، و پیشرفت در نگارش هم که خوبه... خوبه فایدش از چای کامبوچا بیشتره انگار! مطالب قبلی آرشیوه دست خودم هست بسه نمیخواد بدم کس دیگه بخونه. اینا هم در ادامش آرشیو میشن. با حذف بلاگم از سامنبلاگ انگار یه چیز دوست داشتنیو گم کردم... باز دیروز گفتم بهبهم یکی ساخت چون خودم با کد امنیتیش مشکل داشتم *نمیدونم کدش احتمالا بد جایی نشون داده میشه چون تنها سایتیه که سرویس وب ویسام رو کداش جواب نمیده میگه کپچه کدی تو صفحه وجود نداره* ولی خوب بازم فرقی نکرد آخه فهمیدم واسه ورود به پنلش هم همین مشکل هست. آخه نمیفهمم چه کاریه که واسه ورود هم کد امنیتی بذارن! خیلی خوب بود سامن تنها سرویسی بود که میشد با ایمیل پست فرستاد و من از گوشی پستامو ایمیل میکردن از طریق میلباکس گوشیم و به راحتی ارسال یه اس ام اس. حالا فعلا اینجا بهتر از بقیس ادیتورو رو ساده گذاشتم نمیدونم رو گوشیم جواب بده یا نه چون گوشیم با ادیتورهایی که به شکل یه فریمن مشکل داره... خوب خوبیش اینه که یه هفته ای میشه که ای دی اس الم دوباره راه افتاده و میشه وقتی خونه هستم پستا رو مستقیم از رو کامیم بذارم. حرف زیاده ولی فعلا نمیشه وراجی کرد.